Maalesef Türkiye'de, akademisyen ya da para kazanmak için ciddi tercüme işleriyle uğraşanlar dahil, birçok kimse Hıristiyan kutsal metinlerini çok yanlış tanımaktadır. İlkokuldan kalma
bilgilerimizle "İsa''ya İncil verilmiştir, öyleyse, Amerikan filmlerinde
bol bol gördüğümüz, the Holy Bible İncil'dir." gibi çok basit düz mantık
kurarız ve dünyanın en büyük yanılgısına kapılmış oluruz. Halbuki Bible dediğimiz
kitabın karşılığı, aslında, eski Türkçeyle Kitabı Mukaddes, yeni Türkçeyle
Kutsal Kitap'tır. Yahudi kutsal metinlerini de içine alan Kitabı
Mukaddes Eski Ahit ve Yeni Ahit olmak üzere
iki temel kısma ayrılmaktadır. Eski Ahit otuz dokuz, Yeni Ahit ise yirmi
yedi kitaptan oluşur. Yani hemen hemen bin üç yüz küsur sayfalık bir
literatürden bahsediyoruz. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleri ise bu
külliyatta toplam üç yüz sayfa var ya da yoktur. Bundan dolayı binden fazla sayfadan
oluşan bu koca literatüre İncil denmesi tamamen yanlıştır. Ayrıca yukarıda Eski
Ahit'in otuz dokuz kitaptan oluştuğunu söylemiştik. Bu durum Protestanlar için
geçerlidir. Katolik Kilisesi bu otuz dokuz kitaba ek olarak Tobit, Yudit,
I.-II. Makabiler gibi yedi kitap daha eklerler ve Bible'ın kitaplarının sayısı
yetmiş üçe çıkar.
Etimolojik olarak Bible,
Yunanca "kitaplar" manasındaki biblia (βιβλια)
kelimesine dayanmaktadır. Kilise, Latinceyi ortak dil olarak benimsemeye
başlayınca biblia kelimesini tekil bir kelime olarak saymış ve “insan hayatına
yön verecek kuralları ihtiva eden en mükemmel kitap” anlamını yüklemiştir.[1] Ayıca
Latince yazmaların başına "kutsal kitap" anlamındaki Biblia
Sacra ibaresinin konulması gelenek halini almıştır. Günümüzde Kitabı
Mukaddes/Kutsal Kitap ya da İngilizce Holy Bible ifadesi bu
geleneğe dayanmaktadır. İncil'in İngilizce karşılığı Gospel'dır.
Eski İngilizce "godspel" yani müjde kelimesine dayanmaktadır.
Hıristiyanlıkta "kutsal kitap" meselesi çok karışıktır. Tarihte bazı mezhepler ya da cemaat liderlerinde daha farklı kutsal kitap anlayışı vardır. Mesela, II. yüzyılda yaşamış ve başta Anadolu olmak üzere Akdeniz havzasını etkilemiş Marcion, Eski Ahit kitaplarını Yahudilerin kutsal kitapları olduğu için tamamen reddeder. Yeni Ahit'ten de sadece Luka İncili ile Pavlus'un on mektubunu kutsal kabul eder. Günümüzde Marcion taraftarları kalmamıştır. Başta kutsal kitap anlayışı olmak üzere birtakım farklı teolojik fikirlerinden dolayı aforoz edilmiş, Roma'daki merkezi cemaatten atılmıştır. Tabii ki o zaman Roma imparatorluğunun tanıdığı resmi bir Hıristiyanlıktan söz edemeyiz. Ama bir şekilde imparatorluk Marcion'u destekleseydi, bugün bambaşka bir Hıristiyanlıktan söz edebilirdik.
[1] Ömer Faruk Harman,
"Kitâb-ı Mukaddes", TDV İslam
Ansiklopedisi, İstanbul, 2002, Cilt:26, s. 75.
Yorumlar
Yorum Gönder